پخته ها ، سست تر می گیرند (در آمده از انبار)

نمی­دانم آن روز بهاری را به یاد می­آوری یا نه، اما من خوب به خاطر دارم. آن روز که درباغ قدم می­زدیم. اطراف سبز و آسمان آبی بود و ما مشغول صحبت بودیم. به درخت سیبی اشاره کردم که میوه­هایش کال و یا به قول من خام بودند. جلو رفتم و خواستم یکی را بچینم اما میوه محکم به درخت چسبیده بود. گفتم میوه همچون من و توست و شاخه همچون دنیا. میوه هر چه پخته­تر باشد، شاخه را سست تر می­گیرد. من به شانس و یا بهتر بگویم بد­شانسی بی­اعتقاد بودم و هنوز هم هستم. ولی جالب بود که یک سیب خام از درخت رها شد و پیش پای ما افتاد. خم شدی، آن را برداشتی و گفتی (( من این سیب خام. آیا اگر شاخه را رها کنم، پخته می شوم؟)) گفتم، نه (( سیب پخته می­داند چرا باید شاخه را رها کند و سیب خام نه. خام وقتی پخته می­شود که آن دلیل را بداند، نه وقتی شاخه را رها کند. من دوست ندارم از روی خامی، به امید پخته شدن، شاخه را رها کنم.))ا

 Saturday June 10, 2006 پویا بیسادی